Yaşınız kaç olursa olsun karanlıktan korkan bir kişi için ömrü boyunca karanlıktan korkması normal mi?
Günümüzde araştırılan birçok psikolojik sorunların arasında yer alan karanlık fobisi taa çocukluğunuzda birden ışıkların sönmesi ile başlamıştır. Işıklar söndüğünde çocuklarda bir panik olurşur ve korku içinde aile bireylerini aramaya başlar hatta ennelerin eteklerinden tutarak onları takip edebilirler.
Daha sonra mumlar yakılır ev içinde herkes bir odada oturup muhabbet sohbet etmeye başlanır. Babanneler veya anneaneler evdeki çocuklara masallar anlatmaya başlar. Bu massallar genelikle geçmişte yaşanmış aslı olan ya da olmayan masallar olabilir. Karanlıktan korkan çocuk psikolojisinde masallardan hayal ürünlerini bağlayıp karanlığın verdiği etkiyle sanki o olayları yaşarcasına dikkatli bir şekilde dinlerler. Anne çocuğundan içerden bişey getirmesini istediğinde çocuğun verdiği cevaz genelde %95 oranında ben gidemem olur. Burada büyük anne ve büyük babaların çok büyük faktörü olur. Çocuklukta yaşadığımız olaylar 30 yaşlara geldiğimizde hala aklımızda kalır. Bu olay pskolojik bir yaklaşımdır ve insanlar büyük yaşlarda bile hala korkularını yenememektedirler.
Karanlık fobisi, bir odadan diğer bir odaya gitmek için o kadar önlem alırız ki beynimizde, bunlardan biri arkamızdan biri geliyor, biri bizi gözlüyor gibi içimizde şüpe uyandırıcı hisler yaşarız. Bunların nedenleri çocuklumuzda giden ışıklar ve büyüklerin anlamakta olduğu massallar.
Karanlıktan korkmak yerine cesaretinizi toparlayın 1 kere deneyin. Lanbaları söndürün göz gözü görmesin ses olmasın oturma odanızdan yatak odanıza gidin, yatağınızda 1 dakika oturun ve kalp atışlarınızı dinleyin sadece. Hiç bir şey düşünmeden oturma odanıza girin ışığı yakın ve oturun açın televizyonunzu izleyin. Korkuyu korkuyla yenerseniz artık korkmazsınız. Birkere bişey olmıcanı gördüğünüzde artık korkmaktan vaz geçiceksiniz emin olun…
0 yorum:
Yorum Gönder