Tedavi
Difterinin tedavisi ve kontrolu, bakterinin ürettikleri toksinin ve bunların ikisine de öldüren veya nötrleştiren maddelerin bilinmesine bağlıdır. Difteri araştırmasındaki en önemli atılım 1. Dünya savaşı öncesinde Alman bakteriyolog Emil Vom Behring yapmıştır. Behring, hastalığa yakalandıktan sonra tavşan ve kobayların difteriye bağışıklık kazandığını buldu. Bilindiği gibi vücutların koruyucu antikor (kanda bulunup yabancı maddelere saldıran ve sistemden çıkana bunlarla birleşen maddeler) üreten kişiler bir bir hastalığa karşı bağışıklıklıdırlar. Antikor aşırı spesifiktir ve karşı koruyucu antijenlerin üretmek için vücut en az bir kere o maddeye maruz kalmalıdır.
Vom Behring sağlam bir hayvanın küçük miktarda antitoksin (antikorlu kan serumu) enjeksiyonu ile, hastalıklardan korunacağını buldu. Ancak bu bağışıklık çocuklarda sadece geçici olduğundan Vom Behring çocukların kendi antikorlarını üretebilmesi için bir toksin ve antitoksin kombinasyonu kullandı. Birinci dünya savaşı sonlarında ABD’li doktorlar günümüzde aşı olarak kullanılan anatoksini’i buldular.
Anatoksin elde etmek için toksin ısıtılır ve kimyasal maddelerle reaksiyona sokulur; böylece toksin artık zehirli değildir ve gerçek toksin’e karşı etkili olan antikor üretimini başlatır.
Difteri mikrobu almış kişilerin tedavisinde, antitoksin ve bakteri öldürücü kullanılır. Ancak en önemli adımlar, bağışıklık programlarında atılmıştır. Tüm çocuklara bağışıklık sağlanırsa, difteri ortadan kalkabilir. Dünya sağlık teşkilatı difteriyi, dünyadaki tüm çocuklara 2000 yılında bağışıklık sağlamayı umduğu çocuk ölümüne yol açan 6 hastalık listesine sokmuştur. Çocuklara 3 aylıkken bağışıklık sağlanmalı ve 2-5 yıl sonra olmak üzere ek aşı uygulanmalıdır.
Difteri tedavisini kim buldu?-Alman bakteriyolog Emil Vom Behring.
0 yorum:
Yorum Gönder